Page 13 - Eijgenraam in Vlaardingen
P. 13

Op 11 juli 1879 verzoeken de (half)broers Pieter Eijgenraam (1836), Adrianus Eijgenraam
          (1847) en Arij Eijgenraam (1849) aan de Commissaris der Koningin in Zuid-Holland om een

          buitengewone machtiging tot het verdrijven van schadelijk gevogelte door middel van
          pistoolschoten.

          Bij het overlijden van Suzanne Schilder, weduwe van Hendrik Eijgenraam, in 1890, gaan de
          gronden waarschijnlijk over op Arij Eijgenraam. Latere foto’s geven aan dat zij in dit huis
          woonden. De gronden, zoals deze werden aangekocht in 1805, zijn dan al niet meer geheel
          in het bezit van de familie, er zijn in de voorbije jaren enige percelen verkocht (o.a.: B847,
          grond omschreven als: omgeven door het “vierkante slootje”).

          In de notulen van een kerkenraadsvergadering van 5 februari 1891 lezen we dat  Pieter

          Eijgenraam (1836) en Liedewij Broek hun huwelijk hebben laten inzegenen in de Nederduits
          Gereformeerde Kerk. Daarmee zijn zij opgehouden leden  van  de Nederlands Hervormde
          Kerk te zijn.

          In 1896 lezen we in notulen van burgemeester en wethouders van Vlaardingen dat Pieter
          Eijgenraam Hzn (1836) een vergunning verkrijgt voor een mestput nabij zijn tuin aan de
          Markgraaflaan.

                                      e
          Aan het eind van de 19   eeuw wordt een Vlaardingse haringlogger  vernoemt naar een
          Eijgenraam. Het schip, de Neeltje Hendrina, is vernoemd naar de vrouw van de reder Dirk
          van der Valk, t.w. Neeltje Eijgenraam  (zij was een dochter van Pieter Eijgenraam
          (1836)(Hendrina komt van de moeder van Dirk van der Valk, Hendrina van Boeijen). Deze

          Dirk van der Valk trouwt later, na het overlijden van Neeltje, met een nicht van haar, t.w.
          Suzanna Eijgenraam, dochter van Adrianus Eijgenraam (1847).

          Overlevering: Dirk van der Valk had in  Vlaardingen ook een  bijnaam. Hij was reder  en
          slager (en ouderling in de Grote Kerk), zat waarschijnlijk goed in de slappe was en werd in
          Vlaardingen  het “gouden kalf” genoemd. Dirk van der Valk kwam uit een echte
          slagersfamilie. Zijn moeder heette Van Boeije en was van de slagersfamilie Van Boeije.
          Een van de dochters van Dirk van der Valk trouwde met Van Heijst (de slager, later, aan
          de Waalstraat).


          In Vlaardingen was er een gedichtje dat luidde als volgt:
                                                    Een broodje van Zonne (de bakker)
                                                    Een spekkie van Boeije (slager)
                                                    Dat is pas het goeie!















                                                                             e
                                                            e
          4 generaties Eijgenraam in Vlaardingen, vanaf begin 19  tot aan begin 20  eeuw. Versie 2-4-2014.    13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18